dutch
international
science
film festival

Derde editie 08 t/m 12
nov 2017
Nijmegen

IMG_9196 – Kristina Kovalenko
Kapel_Filocafe_Almicheal_Fraay-3
LUX_Minute_Bodies_Almicheal_Fraay
LUX_WellFed_Almicheal_Fraay-2
IMG_8911 – Kristina Kovalenko
P1040970 – Louise Plate

Festivaldag 3

Vrijdag 10 november: we zijn al weer halverwege het festival. Ook op deze dag waren er veel verschillende hoogtepunten. In dit verslag lees je er alles over.

Invision

Wetenschappers en filmmakers verzamelden zich in de Synthonzaal van filmhuis LUX voor de expertmeeting Invision. Samen storten deze experts zich op vraagstukken zoals wat visueel-artistiek denken kan betekenen voor de wetenschappelijke praktijk. De bijeenkomst startte met een korte lezing door hoofd Art Program CERN Monica Bello. Hierop volgde een debat over kunst en wetenschap. Invision trok veel belangstelling. De menigte liep af en aan waardoor er telkens een nieuwe visie op de besproken vraagstukken bij kwam. Het publiek participeerde actief in de discussies, stelde interessante vragen en bood vaak nieuwe invalshoeken in de onderwerpen, waardoor ook de aandacht bij de sprekers niet kon verslappen. Zowel het publiek als de sprekers gaven dan ook achteraf aan dat ze waren geïnspireerd door Invision en ook nieuwe inzichten hadden gekregen op het onderwerp.

Na de panelgesprekken ging The Prediction Machine in première. De film gaat in op het onderzoek in het lab van perceptiewetenschapper Floris de Lange. Hierin wordt onder andere het proces van actieve waarneming gestuurd door voorspellingen en verwachtingen toegelicht. Na de filmvertoning gingen De Lange en filmmaker Marleine van der Werf met elkaar en met het publiek in gesprek over de totstandkoming van de film. Verwacht wordt dat ook volgend jaar er weer een wetenschappelijke film zal worden gemaakt naar aanleiding van deze editie van Invision. De eerste geruchten over mogelijke samenwerkingen hebben zich in ieder geval bij de borrel achteraf verspreid onder de menigte.

Pre-crime

Wat als we misdaden niet meer hoeven te bestraffen, maar kunnen voorkomen? Het is een populair onderwerp, zo getuigen ook succesvolle Hollywood producties zoals Minority Report en Person of Interest. Maar het is eigenlijk al geen fictie meer. De film Pre-crime belicht nieuwe politietechnieken om te laten zien hoe big data analytics nu al ingezet worden om misdaden te voorkomen. Maar is dat wel zo wenselijk?

Wetenschapsfilosoof Ton Derksen ging op de vrijdagavond dieper in op deze vraag na de vertoning en bij het Filosofisch Café in de Mariënburg Kapel. Ook hij zet er aardig wat kanttekeningen bij. PredPol, het systeem dat probeert te voorspellen waar een volgende misdaad gaat plaatsvinden, helpt politie om op het juiste moment op de juiste plek te zijn. Wat veel mensen ook nog niet weten is dat er ook al soortgelijke systemen in Nederland gebruikt worden. In Amsterdam bestaat er bijvoorbeeld een Top 600, met daarop de meest gezochte criminelen. En hoewel de misdaadcijfers achteruit zijn gegaan, is het maar de vraag of dat door deze lijst is gekomen, aangezien de misdaadcijfers in het hele land achteruit gingen.

“Ook zonder dat systeem weten we eigenlijk al wel waar we moeten zijn om criminelen te vinden. En het is natuurlijk altijd een succes. Wanneer er een misdaad plaatsvindt in een gebied heeft het systeem een goede voorspelling gedaan. Wanneer er niks gebeurt kan de politie zichzelf feliciteren omdat ze een misdaad voorkomen hebben. Zo houdt het systeem zichzelf in stand.”

Zaterdag 11 november

Dusk chorus – Based on fragments of extinction

De film Dusk Chorus- Based on Fragments of Extinction ging tijdens deze editie van InScience in première in Nederland. De film is een unieke natuurdocumentaire, want de focus ligt namelijk niet bij de beelden van dieren en planten in de amazone, maar bij de geluiden van de omgeving waarin deze zich bevinden. De film volgt eco-akoestisch componist David Monachhi, terwijl hij zijn doel om het geluidslandschap van de amazone te registreren realiseert. Geluid heeft de eerste prioriteit bij deze film. En dat is merkbaar door het publiek. De geluiden zijn dusdanig puur opgenomen dat ze bijna klinken als een soort symfonie.

Op vrijdag 10 november was cinematograaf Alessandro D’Emilia, die deelnam aan het filmproces, aanwezig voor een Q&A met het publiek. D’Emilia vertelde dat het doel van de film was om de geluiden uit de amazone zo goed mogelijk op te nemen en zo een geluidsarchief te creëren voor uitstervende geluiden. D’Emilia zette uiteen welke opnametechnologieën het beste konden worden gebruikt tijdens het proces. Het idee om geluiden direct uit de natuur in 3D-geluid op te nemen is een vrij nieuw concept en behoorlijk lastig.

Zondag 12 november

Photo © Almicheal Fraay, Kristina Kovalenko & Louise Plate